
Is onderbuikgevoel een goede raadgever bij de selectie van nieuwe medewerkers?
Tijdens een recruitmentproces laten we onszelf vaak leiden door “de klik” die we met een kandidaat hebben. Ook wel het “onderbuikgevoel” dat je krijgt in een gesprek. Maar is dit wel een goede raadgever? Of laten we ons soms te veel leiden door emoties en verliezen we daardoor kwaliteit in de vorm van nieuw personeel?